درونگرا
فرد درونگرا کسی است که با سپری کردن زمان در خلوت و تنهاییِ خودش انرژی پیدا می‌کند.
می‌توانیم سر کردن فرد درونگرا در تنهایی را به شارژ کردن دوبارهٔ دستگاهی برقی تشبیه کنیم. پس از آنکه انرژی لازم را از این تنهایی دریافت کردند، وارد جامعه خواهند شد و با مهارت هرچه‌تمام‌تر با دیگر مردم جامعه ارتباط برقرار خواهند کرد.
بر اساس نتایج تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۸ در مجله‌ای به نام «محرک رفتاری» منتشر شد، افراد درونگرا، در مقایسه با کسانی که برونگرا هستند، زمان بیشتری را صرف پردازش اطلاعات در مغزشان می‌کنند. دکتر کانوایلر در این باره عنوان کرد که طولانی‌تر بودن این زمان برای چنین شخصی به این خاطر است که او سعی می‌کند تا حد امکان نسبت به ایده یا تفکری که در ذهنش شکل گرفته، شناخت و آگاهی پیدا کند و تا این اتفاق نیفتد، به ایدهٔ دیگری فکر نخواهد کرد.
در حال حاضر مقالات متعددی وجود دارند که در آن‌ها صحبت از این مسئله می‌شود که برای رسیدن به موفقیت در زندگی، باید بدون واهمه دربارهٔ ذهنیات و ایده‌هایی که داریم صحبت کنیم و بیشتر، به برونگرایی گرایش دارند تا درونگرایی. اما نکته‌ای که کمتر به آن توجه نشان داده می‌شود این است که فرد درونگرا، در مقایسه با کسی که برونگرا است، امکان بیشتری برای رسیدن به موفقیت و کسب دستاوردهای مختلف در زندگی خواهد داشت؛ البته تنها درصورتی‌که نسبت به این ویژگی ذاتی‌اش شناخت کافی پیدا کند و آن را تقویت کند..
